Jesien z domu

Miesiac prawie bezustannego lezenia w lozku mam juz za soba. Teraz zaczal sie okres spacerowania po mieszkaniu, robienia conieco, grzania pleckow pod puchowa pierzynka.

Moje kochane kolezanki dziekuje Wam za mile slowa i pocieche.

Jestem na to bardzo lasa i wlasciwie na takim kontakcie mi zalezalo gdy zakladalam ten blog- na milym slowie, przyjaznym komentarzu.

Takie lezakowanie w polaczeniu z cierpieniem nie wplywa na wyobraznie. Och ta wyobraznia to tez wie co robi... probowalam nie myslec o sprawach , ktore potrafia spedzic sen z oczu i szarpac nerwy , ale o takich bardziej radosnych.

Radosna sprawa jest .....JESIEN.....taka kolorowa , z cudownymi slonecznymi dniami....

Brak mi bylo tego kolorowego szalenstwa, tego znoszenia do domu kasztankow, chryzantem, dyn, warzyw i owocow na przetwory, plecienia wiankow z galazek dzikiej rozy.....no same wiecie....

TUTAJ widac moje skarby z zeszlego roku.

 

Cieszylam sie tymi namiastkami , ktore od czasu do czasu ktos przyniosl do domu.

Az dzisiaj Elli postanowila wziasc mnie do towarzystwa na krociutki wypad w sprawach zawodowych za miasto.

Tak wiec WYWIEZIONO mnie i zamiast zlotej jesieni cieszylam ze zdumieniem oczy ...zielenia. Toz to wcale nie przypomina jesieni , o ktorej marze wygladajac przez okna. W miescie rozpanoszyla sie na balkonach i ogrodkach dzieki setkom rozkwitlych bujnie chryzantemom , kupowanym w takim stanie w kwiaciarniach.

Jesien na mnie czeka....

Jeszcze wszystko przede mna....

Przypominam o moim Pierwszym Candy

Moja dziewczynka ma juz 14 lat.